martes, 26 de mayo de 2009

Aniré a votar acompanyat

El proxim 7 de juny sabem el que ens juguem . I sabem que l'abstenció anirà en contra de l'Europa més sòcia,la més socialista. A més de fer d'altaveu de les propuestas que des del PSE es llancen per al proxim parlament europeu, aquest que sortirà de les eleccions del 7, a més d'explicar els perills d'un parlament de dretes, en un moment a més que aquest òrgan guanyarà poder de decisió. Doncs a més d'aquesta pedagogia, una pedagogia que hauria de ser constant quan vam parlar de política, ja no diguem d'ideologies, podem encara fer una mica més, jo penso fer-lo. Tots coneixem algú, proper que, a pesar d'haver parlat, comentat fins i tot haver coincidit que una política progressista des d'Europa és el més beneficiós, encara així sabem que aquest dia és possible no voti. Li falta aquest últim al·licient. Doncs aquí podem actuar, podem plantejar que després de votar, tindrem aquest passeig que apeteix un dia festiu, prendrem aquest refresc (per no fer apologia de l'alcohol) en una terrassa . Aquí està aquest últim al·licient que ho tregui de la butaca, és a dir anar a votar. Així possaré una mica més , anant a votar però, anant acompanyat.

martes, 19 de mayo de 2009

Crisis vs. Unidad


En algo parece que todos estamos de acuerdo, que para suavizar al máximo las consecuencias de la crisis actual, sea financiera, de confianza, de lo que sea, y para salir cuanto antes del agujero solo tenemos una solución. Y esta solución es la unidad de todos los actores de la sociedad es decir, trabajadores, consumidores, empresarios, bancos, partidos políticos, sindicatos y gobierno. Hasta aquí todo correcto, el problema aparece cuando esa teoría se intenta llevar a la práctica.¿Qué hace que no seamos capaces de materializar lo que todos creemos que debemos hacer?. Porque una cosa pensar que las medidas a tomar son estas o aquellas, pero la voluntad de unión , de sentarse cuanto menos todos a una mesa a discutir, debería verse por algún lado. Y en el caso de buscar responsabilidades no vale aquello del "y tu más". Todos y cada uno de los implicados tenemos nuestra parte de culpa, aunque es justo decir que algunos puede ser que por su posición tengan algo más de culpa. Por supuesto el Gobierno es una pieza clave, por ello podemos ponerlo como un responsable directo, pero podemos decir que la oposición lejos de propiciar ese debate , más bien aprovecha para criticar sin aportar ideas o al menos una voluntad palpable. Los sindicatos tal vez responsables de no hacer de hilo conductor y llevar el debate hasta el trabajador de a pie, debería provocar ese acercamiento de las partes a la unidad. Los bancos les echaremos de comer a parte,pues aun no sabeos que parte de culpa tienen en todo esto si un 99% o simplemente un 99.99%. Y tenemos a la patronal que todo apunta que está más preocupada por sacar tajada en forma de reformas laborales, que difícilmente tienen que ver con la actual crisis, que la de arrimar el hombro.
En fin que parece ser que el primer paso todos sabemos cual debería ser para empezar a caminar hacia la salida pero, no nos ponemos de acuerdo en el momento de lanzar el pie pie hacia adelante, luego no es mas que seguir la dinámica, un pie y otro. Todo camino por largo que sea empieza con un primer paso, ¿lo daremos?, y otra duda importante, ¿cuando?.

domingo, 3 de mayo de 2009

Época de dudas

Estamos en mala época, no tan solo por la tan traída crisis. Una crisis que nadie acierta a atajar, ni siquiera somos capaces de saber si lo peor pasó o estará por llegar. A esas familias que ya viven en carnes propias (paro, dificultad de pagar hipotecas al no llegar a fin de mes, se acabaron las horas extras , en el mejor de los casos) lo peor ya está aquí. Nos asaltan imnumerables dudas, tanto a nivel de planificar un futuro, como si nos ponemos a pensar en ese futuro como un devenir que no podemos evitar. Pero además como si se tratara de un castigo "divino", tenemos más temas que nos llenan de dudas. Si tocamos el tema más preciado, la salud, encontramos la Gripe porcina, o gripe nueva, o gripe A. Si ya dudamos hasta del nombre. Y si será la temida pandemia que tanto hemos oído hablar la que se llevará tantas vidas sin remedio. Solo una cosa es casi segura en los países pobres , será mucho peor. Y aquí es donde tambien nos debemos dar cuenta que esta duda nos muestra algo seguro, que un sistema sanitario como el nuestro, pagado con impuestos, esos mismos impuestos que algunos dicen que deben disminuir incluso, desaparecer, es un sistema que puede salvarnos. Ahora quien diria que han sido mal invertidos esos millones en el sistema sanitario?. Ojala podamos contar con él durante muchos años que no vengan y nos dejen sin ingresos que lo puedan sustentar. Y de aqui pasamos a otra duda, el voto del 7 Junio. La gran duda no es a quien votar sino, si votar o no. Pues ahí algunos tenemos claro que es un sí votar, y además a quien votar. A quien no busque solo el bienestar de los pudientes, a quien busque una Europa que se cuente con la ciudadanía.
Aquí es donde los Gobiernos, sean Nacionales, de las Comunidades Autónomas, incluso los locales y por suspuesto los partidos políticos tienen su responsabilidad. La de ofrecernos toda la información necesaria para que esas dudas en la medida de lo posible sean despejadas. Y utilizar los medios a su alcance. Crear una red de voluntariado informativo, una estructural viral (que mal traido) que informando a personas comprometidas se encarguen de traspasar la información, y esos otros a otros.
Contra las dudas que pueden derivar en pasotismo, información.